دین،همزاد انسان است وبشرازآغاز زندگی بر روی زمین به اقتضای فطرت پاکش وتأمین نیاز روحی وارضای حس مذهبی،پیوسته به دین (بااشکال گوناگون)گرایش داشته وبه نوعی خداپرست بوده است هرچنداین حس مذهبی را گاهی_به دلیل انحراف ازمسیر فطرت_باتقدیس وپرستش غیر خدا ارضا کرده است. از این رو،میل انسان به دینداری وخداجویی امری روشن وانکار ناپذیر است وتقریبا همه انسانها باهرنژاد وملیتی بر آن اتفاق نظردارند. دین به معنای درست آن-که در برگیرنده همه ادیان توحیدی است وسرچشمه الهی دارد-درآغاز زندگی بشر همراه اوبوده است.به گواهی متون دینی-تاریخی وبه ویژه روایات اسلامی،نخستین انسان،آدم البشر،پیامبر بوده وخداوندیکتا بر او وحی می کرده است؛هرچند پس ازآدم وحوا،نسل های بعدی راه انحراف درپیش گرفته،آن دین توحیدی خالص وناب نخستین را به شرک،نفاق وکفر آمیختند. بنابراین گوهر دین-یغنی توحید،نبوت ومعاد-به عنوان خطوط کلی ادیان الهی درهمه اعصاریکی بوده وهمه پیروان راستین پیامبران تحت تعالیم آن رهبران الهی وبه اقتضای فطرت خداجی خویش وبه قدر درک وفهم خود،آن راباور داشته اند.

style type="text/css"

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسب‌ها: <-TagName->